هیات حضرت اباالفضل العباس (ع)

شب هجدهم محرم 1392

سخنرانی : حجت الاسلام حسینی

روضه : کربلایی حسن منتظری

زمینه : وای از اون روز ( مدافعان حرم ) - کربلایی حسن منتظری

شور : مرنجان دلم را که این مرغ وحشی - کربلایی حسن منتظری

واحد سنگین : با سرتم اما دلم مونده پیش پیکرت - کربلایی حسن منتظری

واحد : همیشه مستم زیر علمت - کربلایی حسن منتظری

دو دمه : بانوی محمل نشینم قبله گاهم این سر است – کربلایی امین محسن پور

شور : حسین عشقه تو با زینب چه ها کرد – کربلایی امین محسن پور

مدح امام علی (ع)

سبک

زمینه

وای از اون روز

که یه کاشی از سر حرم بیافته

محال عشق تو از سرم بیافته

بنویس اسممو تو مدافعانت

نکنه اسم من از قلم بیافته

غصه تو خوردیم ،  هر جا بر پا بوده خیمه ی غمت بی بی

سر و اوردیم ، که جدا بشه به زیر قدمت بی بی

مگه ما مردیم ، کسی چپ نگا کنه به حرمت بی بی

شریکة الارباب (زینب)3

******

تو مسیره

عاشقی جنون صد در صده زینب

تو سپاه مرتضی ارشد زینب

سر دره مرقد زینب زده عباس

سر دره مرقد عباس زده زینب

دنبال ارباب ، اینکه هر هفته ما رو میکشونی بسه

حرم آوردی ، بگی باید تو همین جا بمونی بسه

اگه ماها رو ، سگ خونه زاد خونت بدونی بسه

شریکة الارباب (زینب)3

******

بچه بودیم

قد کشیدیم پای منبر رقیه

شغل ما نوکری محضر رقیه

پدرو مادر من فدای ارباب

خدومم فدای معجر رقیه

همه میشناسن ، تمومیه ما مرید اشجع الناسیم

مثل آقامون ، ما یه جور دیگه به رقیه حساسیم

پاش که بیافته ، اینجا کربلاس ما هم ارتش عباسیم

شریکة الارباب (زینب)

واحد سنگین

با سَرِتم ولی دلم

مونده پیشِ پیکرِ تو

تو بین بوریا و من

در به درم با سرِتو

هر وقت میخوام رو نیزه ها

چِش تو چِشِت بشم داداش

چرا می بندی عشقه من

پلکای خیس و تَرِتو

چِشِت روشن بیا ببین داداش

قحطِ شَرَف تو قافله ست

خواهر به بندِ سلسله ست

همسفرِ با حرمله ست

بابِ رزق تمام عالمی

حال ما رو خودت ببین

نون می ریزن روی زمین

کجاس یلِ امّ بنین

وای وای حسینِ آهنگر

وای وای هلال خون رنگت

وای وای غریب مادر

همه رو آروم میکنم

غیر عروس مادرت

هر چی میگم رباب بسه

کم بسوزون قلب منو

دست خودش نیست میدونم

ضجّه هایی که میزنه

هنوز شبا داد میزنه           

لالا لالایی اصغرم

نیمه شبا تو کابوساش میگه

کشتن تو رو برا ثواب

لالا گل ابو تراب

مادر اینجاس راحت بخواب

آتیش زده به قلب کاروان

با گریه های بی صدا

خیره میشه تو کوچه ها

به شیرخوار ها و مادر ها

وای وای اون آبی که خورده

وای وای امونش رو برده

وای وای غریب مادر

حق داری با زخم لبات

جواب زینب رو ندی

از تو تنور که اومدی

یه خوبی داره یک بدی

خوبه که باز می بینمت

تو ازدحامِ کوچه ها

بده رقیه می بینه

به حنجرت تکیه زدی

ساقِ نیزه            خونی شده داداش

نیزه دارت کاش بمیره

نیزتو بدجور می گیره

با حنجر تو در گیره

دعوا شده باز بینشون برات

حمل سرِ آب آورت

قرآن بخون رو منبرت

دار می میره دخترت

وای وای سکینه دلخونه

وای وای رقیه بی جونه

وای وای غریب مادر

واحد

همیشه مستم زیرِ عَلَمت

سرمو شکستم زیر پرچمت

گرفتی دستم آقا با کرمت

یا ثار الله

اگه خوارم حسین              اگه ذلیلم حسین

به پر پرچمت                   روضه دخیلم حسین

تو کثیری آقا                    منم قلیلم حسین

تو آتیش غمه                  شما خلیلم حسین

آرزوم آرزوم ولله نوکریِ توئه

کل شیئٍ قدیر مستِ دلبریِ توئه

کربلا کربلا اللهم الرزقنا

صحنِ مجلل بین الحرمین

تراز اول بین الحرمین

افضل و اکمل بین الحرمین

یا کربلا

آرزوی دلم                       زیارت حرمت

سرِ سجده ی من                رو تربتِ حرمت

تو کریمی آقا                   به حرمت حرمت

نذاری بمیرم                    تو حسرتِ حرمت

کربلا کربلا خونه ی مادری منه

کربلا حاجت اول و آخری منه

کربلا کربلا اللهم الرزقنا

نفس می گیرم با نام حسین

عمری اسیرم تو دامِ حسین

عبد حقیرم آقامه حسین

یا ثار الله

تو نگار منی                     دار و ندارِ منی

بیقرارِ تو ام                     تو هم قرارِ منی

دله من خوشِ که              همیشه یار منی

شب اول قبر                    آقا کنار منی

آرزوم آرزوم ولله نوکریِ توئه

کل شیئٍ قدیر مستِ دلبریِ توئه

کربلا کربلا اللهم الرزقنا

شور

حسین عشقِ تو با زینب چه ها کرد

آواره ی این کوچه ها کرد

بمیره اونی که تو گودال

زینب رو از حسین جدا کرد

حسین پیشِ چشام رو نیزه هایی

نسیبِ من شده جدایی

از بس که دنبالت دویدم

 دیگه برام نمونده پایی

پیچیده پای نیزه ی تو

صدای ناله های زهرا

وقتی سرت زمین می افته

تیره میشه تمومِ دنیا

امان امان از دلِ زینب

حسین غمِ تو قلبم رو شکونده

از خواهرت چیزی نمونده

این همه طعنه و جسارت

 تمام هستی مو سوزونده

حسین امون ز شهرِکوفه و شام

امون از این طعنه و دشنام

خودت دیدی به روی نیزه

سنگم زدن از روی این بام

غصه و اندوهم و دردم

به وسعتِ تمومِ دنیاست

سرت دمی کنجِ تنور و

گَهی به زیر دست و پاها

امان امان از دلِ زینب

حسین پای سرت رو نیزه غوغاست

دور و برت هلهله برپاست

یکی نگفت تو کوفه و شام

این سر دردونه ی زهراست

حسین شکسته قلبِ زینبِ تو

سنگی که خورده رو لبِ تو

روز و شبش شده جسارت

میسوزم از روز و شبِ تو

قلبِ شکسته مو سوزونده

هلهله و شادی و خنده

مقابل چشم رقیه

سرت رو نیزه ها بلنده

امان امان از دلِ زینب

حسین زنده شده داغِ دله من

می ریزه اشکم روی دامن

انگشتر تو رو برادر

دیدم تو دستای دشمن

حسین فدای غربت دو چشمات

که گریه میکرد واسه سادات

امون از این چشمای هرزه

امون ز دروازه ی حاجات

نگاه بکن به عترت خود

به خاک ماتمت نشستیم

قرآن بخوان ز روی نیزه

تا که نگن خارجی هستیم

امان امان از دلِ زینب